Łysienie na czubku głowy to problem, z którym zmaga się wiele osób, zarówno mężczyzn, jak i kobiet na całym świecie. Choć często kojarzone jest z naturalnym procesem starzenia, jego przyczyny mogą być znacznie bardziej złożone – od czynników hormonalnych, przez predyspozycje genetyczne, aż po styl życia i ogólną kondycję organizmu. Przerzedzanie włosów w tej okolicy często budzi niepokój i wpływa na pewność siebie, dlatego warto zrozumieć, skąd się bierze i jak skutecznie spowolnić ten proces lub zahamować.
Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za łysienie androgenowe jest wysoki poziom androgenów, czyli męskich hormonów płciowych. Kluczową rolę odgrywa dihydrotestosteron (DHT), który powstaje z testosteronu pod wpływem enzymu 5α-reduktazy. DHT wiąże się z receptorami androgenowymi w brodawce włosa, prowadząc do stopniowej miniaturyzacji mieszków włosowych. W efekcie włosy stają się coraz cieńsze, krótsze i jaśniejsze, a ich cykl wzrostu ulega zaburzeniu.
Proces ten powoduje skrócenie fazy anagenu (wzrostu włosa) i przyspieszenie przejścia do fazy telogenu (spoczynku), co skutkuje zwiększoną utratą włosów. Jednocześnie spowolniona zostaje indukcja nowych mieszków włosowych do fazy wzrostu, co prowadzi do tzw. „uśpienia” mieszków włosowych. W miarę postępowania procesu dochodzi do cofania się linii włosów oraz powstawania charakterystycznych zakoli w okolicy czołowej czy łysienia na czubku głowy.
Rozwój łysienia androgenowego jest procesem wieloczynnikowym, w którym kluczową rolę odgrywają uwarunkowania genetyczne. Jednak naukowcy wskazują również na inne czynniki mogące wpływać na nasilenie tego procesu, takie jak:
Łysienie androgenowe (genetyczne) może postępować stopniowo, ale wczesna diagnoza i odpowiednia terapia mogą spowolnić ten proces i wspomóc regenerację włosów.
Łysienie typu żeńskiego (FPHL) to przewlekły proces niebliznowaciejącego wypadania włosów, który stopniowo prowadzi do miniaturyzacji mieszków włosowych. W efekcie dochodzi do przerzedzenia włosów, ich stopniowego ścieńczenia oraz zmniejszenia gęstości, szczególnie w centralnej, czołowej i ciemieniowej części skóry głowy.
Pierwsze oznaki FPHL mogą pojawić się już w okresie dojrzewania, jednak najczęściej problem zaczyna być widoczny w wieku rozrodczym. Najwięcej kobiet poszukuje leczenia między 25. a 40. rokiem życia, natomiast drugi szczyt zachorowalności przypada na okres okołomenopauzalny, między 50. a 60. rokiem życia.
Patofizjologia łysienia typu żeńskiego nie jest jeszcze w pełni poznana, choć badania wskazują na istotną rolę czynników genetycznych, hormonalnych i środowiskowych.
Cykl życia włosa składa się z trzech głównych faz:
Pod koniec telogenu włos wypada (faza egzogenna) i zostaje zastąpiony nowym włosem w początkowej fazie anagenu. W przypadku FPHL dochodzi do skrócenia fazy anagenu, co prowadzi do szybszego przejścia włosów w fazę spoczynku i ich nadmiernej utraty.
Łysienie androgenowe u mężczyzn i łysienie typu kobiecego wykazują różne wzorce łysienia i są oceniane za pomocą innej skali.
Wypadanie włosów u mężczyzn jest oceniane w skali Hamiltona-Norwooda. Zaczyna się od cofającej się linii włosów, zaakcentowanej regresji skroniowej i przerzedzającej się tonsury. Ostatecznie w linii skroniowo-ciemieniowej doprowadza do całkowitej miniaturyzacji włosów.
Kobiety z FPHL po raz pierwszy zauważają zwiększone wypadanie włosów przed pojawieniem się przerzedzenia skóry głowy. FPHL jest oceniane w wielu skalach, takich jak skala Ludwiga i Olsena, ale najnowszą jest skala SinClair.
Ta ostatnia metoda jest wykonywana szybko i bez użycia przyrządów optycznych. Skala ta jest stopniowana od 1 do 5, przy czym stopień 1 wykazuje minimalne oznaki przerzedzenia. Stopnie 2 i 3 przedstawiają przerzedzenie i poszerzenie środkowo-czołowej centralnej linii podziału włosów. Stopnie 4 i 5 wskazują na rozproszoną i zaawansowaną utratę włosów na środkowo-ciemieniowej części skóry głowy bez całkowitego przerzedzenia.
Ciekawostka! Kobiety z FPHL zwykle mają zachowaną przednią linię włosów, nawet przy zaawansowanej ich utracie, natomiast u mężczyzn dochodzi do widocznego cofnięcia linii włosów.
Kluczowym krokiem jest trichoskopia, wnikliwy wywiad, analiza stanu zdrowia podopiecznego co może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących przyczyny problemu. W tym celu warto skonsultować się ze specjalistą pracującym z problemami włosów i skóry głowy na przykład trychologiem.
Im szybciej zostanie podjęta reakcja, tym większa szansa na spowolnienie postępu utraty włosów. Istnieją metody wspomagające kondycję włosów, takie jak farmakoterapia, prawidłowa pielęgnacja, suplementacja oraz zabiegi gabinetowe. Ich skuteczność zależy jednak od stopnia zaawansowania problemu i konsekwencji w stosowaniu terapii.
Odpowiednia pielęgnacja skóry głowy – kluczowe jest utrzymanie zdrowego mikrobiomu, kwaśnego pH i ochronnego płaszcza hydrolipidowego, co sprzyja prawidłowemu wzrostowi włosów.
Niezależnie od przyczyny problemu, regularna pielęgnacja, zdrowy tryb życia i szybka reakcja na pierwsze oznaki przerzedzenia mogą znacząco wpłynąć na kondycję włosów.
W formule produktu zawarte zostały specjalne składniki takie jak: Procapil, kompleks Pilotantum, Kofeina oraz sok z brzozy, dzięki którym następuje poprawa mikrokrążenia, dzięki któremu następuje odżywienie mieszków włosowych.
